Wstęp

Superkomputer – komputer znacznie przewyższający możliwościami powszechnie używane komputery, w szczególności dysponujący wielokrotnie większą mocą obliczeniową. Określenie pojawiło się w latach 60. XX w. w odniesieniu do komputerów produkowanych przez CDC i później przez przedsiębiorstwo Cray. Były one produkowane w dziesiątkach egzemplarzy i kosztowały po kilka milionów dolarów. Współcześnie większość superkomputerów to pojedyncze egzemplarze, zaprojektowane i wyprodukowane na zamówienie, zazwyczaj z seryjnie produkowanych procesorów i innych podzespołów. Koszty ich produkcji sięgają miliarda dolarów. W celu porównania komputerów stworzono TOP500. Jest to strona internetowa przedstawiająca listę 500 superkomputerów uzyskujących najlepsze wyniki w teście LINPACK.

Pierwsza 10 TOP500 (CZERWIEC 2023):

1. Frontier

2. Superkomputer Fugaku

3. LUMI

4. Leonardo

5. Szczyt

6. Sierra

7. Sunway TaihuLight

8. Perlmutter

9. Selene

10. Tianhe-2A

Fugaku

Podstawowe informacje

Nazwa ,,Fugaku’’ pochodzi od alternatywnej nazwy góry Fudżi. Jest to superkomputer petaskalowy który znajduje w Centrum Nauk Obliczeniowych Riken w Kobe w Japonii. Superkomputer Fugaku, rozwijany wspólnie przez RIKEN i Fujitsu od 2014 r., został ukończony 9 marca 2021 r. Jest używany przez badaczy z:

-Tokijskiego Instytutu Technologii

-Instytutu Badawczy Riken

-Fujitsu Ltd

-Uniwersytetu Tohoku

Używany jest w celach naukowych. Procesor tego komputera pozwala na wykonywanie szybkich symulacji i analizowanie dużej ilości danych.

Pamięć

Wydajność:

-Całkowita pamięć - 4,85 PiB

-Całkowita przepustowość pamięci - 163 PB/s

Pamięć - HBM2 32 GiB, 1024 GB/s

System

Fugaku będzie używać „lekkiego, wielojądrowego systemu operacyjnego” o nazwie IHK/McKernel. System operacyjny wykorzystuje zarówno Linux, jak i lekkie jądro McKernel, działające jednocześnie i obok siebie. Infrastruktura, na której działają oba jądra, nazywana jest interfejsem jąder heterogenicznych (IHK). Wysokowydajne symulacje są uruchamiane na McKernel, a Linux jest dostępny dla wszystkich innych usług zgodnych z POSIX. Fugaku używa 158 976 procesorów A64FX komunikujących się za pomocą dostępnego przez Fujitsu systemu komunikacyjnego zwanego Tofu-D.

system operacyjny	Red Hat Enterprise Linux 8
system operacyjny	McKernela
MPI	Fujitsu MPI (w oparciu o OpenMPI), RIKEN-MPICH (w oparciu o MPICH)
Plik IO	LIO
Plik IO	Biblioteki IO zorientowane na aplikacje

Działanie

Fugaku cechuje się niskim poborem mocy, wysoką wydajnością obliczeniową i możliwością uzyskiwania przełomowych wyników.

Pobór mocy wynosi od 30 do 40 MW.

Fugaku posiada 158 976 węzłów.

Jego maksymalna wydajność to 537 PFLOPS.

Po modernizacji sprzętu, według stanu na listopad 2020 r., „Fugaku zwiększyło swoją wydajność w nowym teście porównawczym HPC-AI o mieszanej precyzji do 2,0 eksaflopów, przewyższając wynik 1,4 eksaflopa zarejestrowany sześć miesięcy temu. Stanowią to pierwsze pomiary porównawcze powyżej jednego eksaflopa dla dowolnej precyzji na dowolnym sprzęcie.”

Ranking

W czerwcu 2020 r. Fugaku stał się najszybszym superkomputerem na świecie na liście TOP500. Został zastąpiony przez firmę Frontier w maju 2022 r. Fugaku osiąga imponujące wyniki na poziomie wdrażania społecznego w wielu dziedzinach, w tym w naukach przyrodniczych, zapobieganiu katastrofom i łagodzeniu ich, energetyce, produkcji, naukach podstawowych i zastosowaniach społeczno-ekonomicznych. Według danych z 14 listopada 2023 r. superkomputer Fugaku, opracowany wspólnie przez RIKEN i Fujitsu, przez osiem kolejnych kadencji z powodzeniem utrzymywał się na pierwszym miejscu w wielu głównych rankingach komputerów o wysokiej wydajności, w tym HPCG i Graph500 BFS (Breadth-First Search), a także zajął czwarte miejsce w rankingu TOP500 i trzecie miejsce w rankingu HPL-MxP.

Sunway TaihuLight

Podstawowe informacje

Jest to superkomputer, który znajduje się i jest wykorzystywany w Narodowym Centrum Superkomputerów w mieście Wuxi, w prowincji Jiangsu w Chinach. Został zaprojektowany przez Narodowe Centrum Badań nad Inżynierią i Technologią Komputerów Równoległych. Został ukończony w czerwcu 2016 r.

Pamięć

Sunway TaihuLight pracuje pod kontrolą systemu Sunway RaiseOS 2.0.5 i korzysta z 40 960 procesorów Sunway SW26010 (architektura RISC). Każdy dysponuje 260 rdzeniami 1,45 GHz i podzielony został na cztery bloki dysponujące 8 GB pamięci RAM. W sumie superkomputer ma aż 1,31 PB pamięci operacyjnej. Rdzenie przetwarzające są wyposażone w 64 KB pamięci typu Scratpad na dane (i 16 KB na instrukcje) i komunikują się poprzez sieć na chipie, zamiast tradycyjnej hierarchii pamięci podręcznej.

System

System działa na własnym systemie operacyjnym Sunway RaiseOS 2.0.5 opartym na systemie Linux. System ma własną, dostosowaną do indywidualnych potrzeb implementację OpenACC 2.0, która pomaga w równoległości kodu.

Superkomputer posiada w sumie ponad 10 milionów rdzeni.

Działanie

Sunway TaihuLight jest w stanie teoretycznie przeprowadzać 125 biliardów operacji zmiennoprzecinkowych na sekundę. Faktycznie na obecną chwilę osiągnął wynik znacząco niższy (93 PFLOPS), który i tak jest nieporównywalnie lepszy od wyniku dotychczasowego lidera (34 PFLOPS). Pobór mocy Sunway TaihuLight to 15,371 megawata. Komputer składa się z 40960 64-bitowych procesorów RISC SW26010, każdy zawierający 260 rdzeni i pracuje z częstotliwością 1,45 GHz.

Ranking

Sunway TaihuLightto w latach 2016-2018 zajmował 1 miejsce na liście TOP500. Według danych z listopada 2021 r. zajmował czwarte miejsce na liście TOP500 z oceną porównawczą LINPACK wynoszącą 93 petaflopy. Według stanu na czerwiec 2017 r . zajmuje 16. miejsce w rankingu najbardziej energooszczędnych superkomputerów w rankingu Green500.

Blue Gene/P

Podstawowe informacje

Blue Gene to projekt IBM mający na celu zaprojektowanie superkomputerów mogących osiągać prędkości operacyjne w zakresie petaFLOPS (PFLOPS) przy niskim zużyciu energii. W ramach projektu stworzono trzy generacje superkomputerów: Blue Gene/L , Blue Gene/P i Blue Gene/Q. Wydaje się, że od 2015 r. IBM zakończył prace nad rodziną Blue Gene, chociaż nie ogłoszono tego formalnie.

Superkomputer Blue Gene/P znajduje się w Argonne National Laboratory. W czerwcu 2007 roku firma IBM zaprezentowała Blue Gene/P, drugą generację serii superkomputerów Blue Gene, zaprojektowanych w ramach współpracy IBM, LLNL i Leadership Computing Facility firmy Argonne National Laboratory. Superkomputer jest wykorzystywany przez OpenPower.

Pamięć

Każdy układ Blue Gene/P Compute zawiera cztery rdzenie procesora PowerPC 450, pracujące z częstotliwością 850 MHz. Rdzenie są spójne z pamięcią podręczną, a układ może działać jako 4-kierunkowy symetryczny wieloprocesor (SMP). Podsystem pamięci w chipie składa się z małych prywatnych pamięci podręcznych L2, centralnej współdzielonej pamięci podręcznej L3 o pojemności 8 MB i dwóch kontrolerów pamięci DDR2 .

System

System uruchamiany superkomputera Blue Gene/P bazuje na Linuksie, a aplikacje można utworzyć w określonych językach programowania, takich jak Fortran, C czy C++. Pierwszy system oparty na architekturze Blue Gene/P, zwany JUGENE, został uruchomiony 12 listopada 2007 roku w Centrum Badawczym w Jülich. Cztery procesory zintegrowane są na jednym układzie scalonym. 32 takie układy montowane są na jednej płycie, a 32 płyty mieszczą się w jednym racku. Pojedynczy rack zawiera więc 4096 procesorów i może wykonywać 14 bilionów operacji na sekundę. Aby uzyskać 1 PFLOPS potrzebne są 72 takie racki, czyli łącznie 294 912 procesorów.

Działanie

Karta obliczeniowa zawiera chip Blue Gene/P z 2 lub 4 GB pamięci DRAM, zawierający „węzeł obliczeniowy”. Pojedynczy węzeł obliczeniowy ma szczytową wydajność 13,6 GFLOPS. 32 karty obliczeniowe są podłączone do chłodzonej powietrzem płyty węzła. Szafa zawiera 32 karty węzłów (czyli 1024 węzły, 4096 rdzeni procesorów). Dzięki zastosowaniu wielu małych, gęsto upakowanych chipów o niskim poborze mocy, Blue Gene/P przekroczył wydajność energetyczną innych superkomputerów swojej generacji, a przy 371 MFLOPS/W instalacje Blue Gene/P plasowały się na szczycie lub w jego pobliżu Listy Green500 w latach 2007-2008.

W ciągu lat IBM zainstalował wiele systemów opartych na architekturze Blue Gene/P. Moc obliczeniowa największych to:

-450 TFLOPS – zainstalowanego w Argonne National Laboratory w 2007 roku,

-415 TFLOPS – zainstalowanego w Lawrence Livermore National Laboratory w 2009 roku,

-190 TFLOPS – zainstalowanego w King Abdullah University of Science and Technology w Arabii Saudyjskiej w 2009 roku.

Ranking

Pierwszy system oparty na architekturze Blue Gene/P, nazywany JUGENE, został uruchomiony 12 listopada 2007 roku w Centrum Badawczym w Jülich. Posiadał 65535 procesorów, miał moc obliczeniową 180 TFLOPS i był w lutym 2009 roku najszybszym superkomputerem w Europie i szóstym na świecie. W maju 2009 roku został rozbudowany do pełnej konfiguracji, osiągając wydajność 1 PFLOPS.

Athena

Podstawowe informacje

Najszybszym superkomputerem w Polsce jest Athena. Znajduje się w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Z Atheny mogą korzystać wszyscy polscy naukowcy.

Pamięć

Konfiguracja Atheny obejmuje: 48 serwerów z procesorami AMD EPYC i 1 TB pamięci RAM (w sumie 6144 rdzenie obliczeniowe CPU) oraz 384 karty GPGPU NVIDIA A100.

System

Niezbędnym elementem umożliwiającym efektywne wykorzystanie tak dużej mocy obliczeniowej jest zapewnienie wysokowydajnej sieci wewnętrznej superkomputera (Infiniband HDR o przepustowości 4 x 200 Gb/s na serwer) oraz bardzo szybkiego podsystemu dyskowego. Zbudowany jest w oparciu o oprogramowanie open source Luster, stosowane obecnie w superkomputerach Ares i Prometheus oraz dedykowanych serwerach dyskowych wyposażonych w pamięć flash w standardzie NVMe.

Działanie

Athena zainstalowana jest w 14 szafach serwerowych. Takie superkomputery wymagają dużej ilości prądu i odebrania ciepła, które produkują. Moc obliczeniowa Atheny do obliczeń AI wynosi prawie 240 PetaFlopów. „Moc obliczeniowa tego superkomputera bierze się głownie z akceleratorów, ze specjalizowanych modułów podobnych nieco do kart graficznych, które umożliwiają bardzo wysoką równoległość pewnych obliczeń, które mają bardzo wysoką przepustowość do pamięci, w związku z tym doskonale nadają się do przyspieszenia pewnych grup aplikacji”– tłumaczy Marek Magryś.

Ranking

Athena osiąga teoretyczną moc obliczeniową na poziomie ponad 7,7 PFlops, co w czerwcu 2022 roku zapewniło maszynie 105. miejsce na liście TOP500 i czyni ją obecnie najszybszym superkomputerem w Polsce. Ponadto Athena zajęła 9. miejsce na liście najbardziej ekologicznych superkomputerów Green500 w czerwcu 2022 r.

Perspektywy rozwoju superkomputerów

Rozwój superkomputerów od zawsze był dynamiczny. Maszyny zaliczane dwadzieścia lat temu do klasy superkomputerów miały wydajność porównywalną z dzisiejszymi urządzeniami przenośnymi. Widać więc tendencje wzrostowe. Dzięki temu rynek superkomputerów dostarcza coraz to więcej możliwości w zakresie medycyny, fizyki, farmakologii i innych dziedzin. Obecne próby odtworzenia ludzkiego mózgu mogą doprowadzić do stworzenia sztucznej inteligencji posiadającej własny mózg (superkomputer).

Problemy rozwiązywane przez superkomputery

Oczekuje się, że superkomputery będą odgrywać coraz większą rolę w życiu ludzi, wykorzystując symulacje i analizy danych do pomocy w rozwiązywaniu różnych problemów społecznych i inicjując marsz w kierunku cyfrowej transformacji społeczeństwa.

Fugaku

Fujitsu wykorzystuje najszybszy na świecie superkomputer „Fugaku” i sztuczną inteligencję do przewidywania tsunami. W przyszłości wraz z rozwinięciem superkomputera rozwinie się również zdolność do precyzyjnego określania kiedy pojawi się takie zagrożenie. Fugaku zostało w przeszłości wykorzystane do badań nad maskami związanymi z pandemią COVID- 19.

Sunway TaihuLight

Komputer jest rozwijany, aby w przyszłości można go było wykorzystać w poszukiwaniu ropy naftowej, prognozowaniu pogody oraz w badaniach farmaceutycznych. Jest również wykorzystywany m.in. w badaniach zmian klimatu.

Blue gene

W 2013 r. Departamentowi Nauki i Technologii podarowano 1-rackowy komputer Blue Gene/P do celów prognoz pogody, zarządzania katastrofami, rolnictwa precyzyjnego i zdrowia. Blue gene został również wykorzystany do symulacji około jednego procenta ludzkiej kory mózgowej, zawierającej 1,6 miliarda neuronów z około 9 bilionami połączeń.

Athena

Architektura Ateny odpowiada na potrzeby użytkowników superkomputerów Cyfronetu, którzy wykorzystują infrastrukturę obliczeniową zarówno do wykonywania standardowych wysokowydajnych symulacji naukowych (HPC), jak i do stosowania metod sztucznej inteligencji (AI) i uczenia maszynowego (ML) w celu prowadzenia badań w z zakresu medycyny, farmakologii, biologii, chemii, fizyki i wielu innych dziedzin nauki. Prof. Wiatr poinformował, że spodziewanym efektem udostępnienia zasobów obliczeniowych Atheny będzie poszerzenie zakresu prowadzonych prac badawczych, możliwość podejmowania jeszcze bardziej zaawansowanych symulacji i analiz oraz zwiększenie możliwości przetwarzania spływających w sposób ciągły danych z bardzo wielu eksperymentów badawczych.

Istotność szybkich procesorów i ich liczby, pamięci operacyjnej i oprogramowania

Według nas nie potrzeba większej ilości procesorów jeśli oprogramowanie jest dobrze napisane, zoptymalizowane i działa na najnowszym systemie. Przy bardziej zaawansowanych obliczeniach działanie programu można rozłożyć po równo na wszystkie procesory. Wówczas częstotliwość będzie mniejsza, ale program będzie działał sprawniej.

Mała ilość pamięci RAM o niskiej częstotliwości sprawi że, program będzie działał lub w ogóle nie zadziała. Lecz jeśli program jest dobrze zoptymalizowany pod względem użycia pamięci operacyjnej, duża ilość pamięci operacyjnej może mieć mniejsze znaczenie i będzie nieużywana.

Superkomputery wymagają superprogramów. Dla szybkiego i rzetelnego wykonania obliczeń są one prawie tak samo ważne jak sprzęt. Windows zainstalowany na superkomputerze nie byłby ani odrobinę szybszy niż na domowym pececie, bo wykorzystywałby tylko dwa procesory. Wieloprocesorowe komputery wymagają więc dedykowanego oprogramowania. Z reguły stosuje się w nich specjalistyczne systemy operacyjne, na przykład Scientific Linux.

Źródła

Superkomputery:

· https://pl.wikipedia.org/wiki/Superkomputer

· https://www.top500.org/lists/top500/list/2023/06/

· https://www.komputerswiat.pl/poradniki/jak-to-dziala/superkomputery-supermozgi/4n834lj

(informacji użyto we wstępie oraz do napisania perspektyw i istotności)

Fugaku:

· https://en.wikipedia.org/wiki/Fugaku_(supercomputer)

· https://www.fujitsu.com/global/about/innovation/fugaku/

(informacji użyto do opisania superkomputera i jego zastosowania)

SunwayteilLight:

· https://en.wikipedia.org/wiki/Sunway_TaihuLight

(informacji użyto do opisania superkomputera i jego zastosowania)

Blue gene/P:

· https://en.wikipedia.org/wiki/IBM_Blue_Gene

(informacji użyto do opisania superkomputera i jego zastosowania)

Athena:

· https://trojka.polskieradio.pl/artykul/3048156,athena-co-potrafi-najszybszy-komputer-w-polsce

· https://www.cyfronet.pl/en/19073,artykul,athena.html

· https://www.bankier.pl/wiadomosc/Najszybszy-w-kraju-superkomputer-Athena-w-AGH-juz-dziala-8417263.html

(informacji użyto do opisania superkomputera i jego zastosowania)

Wywiad

Użycie superkomputerów/nowoczesnej technologii wspieranej komputerowo

Zuzanna Filipiak: Chociaż nie było to łatwe, ze względu na napięty grafik naszego gościa, zdołałam przeprowadzić wywiad z Bożeną Filipiak, instrumentariuszką oddziału torakochirurgicznego w instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w Rabce-Zdrój. Dzień dobry, Pani Bożeno.

Bożena Filipiak: Dzień dobry!

Z: Dziękujemy, że zgodziła się Pani wziąć udział w naszym wywiadzie. Będziemy dziś mówić o urządzeniach komputerowych w Pani oddziale. Jakie urządzenia pomagają Pani w codziennej pracy?

B: W każdej operacji kluczową rolę odgrywa aparat do znieczulenia.

Z: Jak on działa? Do czego on służy?

B: Służy on do monitorowania funkcji życiowych pacjenta w czasie operacji oraz do podania mu wziewnych środków znieczulających, usypiających i tlenu. Aparat posiada duży kolorowy wyświetlacz, który można obsługiwać dotykowo lub za pomocą przycisków nawigacyjnych. To urządzenie informuje nas o różnego rodzaju pomiarach.

Z: Jakie to pomiary dokładnie i jak je Pani odczytuje?

B: Na ekranie wyświetlana jest saturacja, poziom wysycenia krwi dwutlenkiem węgla, zapis EKG pracy serca, puls, czy objętość i czas oddechów. W przypadku zaburzenia któregokolwiek z tych parametrów, włącza się głośny alarm. Komputer pozwala kontrolować funkcjami życiowymi pacjenta. Po znieczuleniu człowiek nie jest w stanie oddychać samodzielnie. Aparat robi to za niego. A ja mogę regulować częstotliwość wykonywania tych oddechów poprzez monitor.

Z: Wygląda na to, że prawidłowa praca takiego urządzenia podczas zabiegu jest niezwykle istotna!

B: To prawda. Codziennie przeprowadzam test sprawności tego aparatu.

Z: No, a co jeżeli w trakcie operacji nastąpi przerwanie zasilania elektrycznego w instytucie?

B: W tej sytuacji pracę urządzenia przejmuje wbudowany akumulator. Pacjent jest w pełni bezpieczny w trakcie operacji.

Z: Aparat do znieczulenia nie jest jedynym urządzeniem z jakiego Pani korzysta na bloku, prawda?

B: Tak, to prawda. Kolejnym ważnym urządzeniem z jakiego korzystam jest diatermia chirurgiczna.

Z: Co to takiego?

B: Służy ona do zamykania naczyń krwionośnych z użyciem wysokiej temperatury w trakcie zabiegu. Ma postać takiej skrzyneczki z wbudowanym dotykowym ekranem i dwóch odchodzących od niej elektrod. Przed rozpoczęciem zabiegu wybieram na ekranie odpowiednie oprogramowanie w zależności od rodzaju operacji. W ten sposób mam możliwość kontroli wszystkich niezbędnych mi parametrów. Oprogramowanie umożliwia kontrolowanie temperatury tak, aby nie uszkodzić tkanek i nie poparzyć pacjenta, a uzyskać pożądany skutek.

Z: Do czego służą elektrody, o których Pani wspomniała?

B: Pierwsza z nich, elektroda neutralna, jest przyklejana do pacjenta, a druga, elektroda aktywna, stanowi część roboczą. Do tego samego używamy również lasera. Stosując go zmniejszamy ryzyko poparzenia pacjenta.

Z: Używacie ich zamiennie?

B: Tak. Nie zawsze tam gdzie można użyć lasera, można użyć diatermii. Oba te urządzenia są zbudowane dość podobnie. Różnicą jest to, że laser jest wyposażony w światłowód, a nie elektrodę.

Z: Czy określiłaby Pani obsługiwanie tych urządzeń trudnym? Skomplikowanym?

B: Każdy kto chce operować takimi maszynami musi przejść przez szkolenia. Więc jest to trudne jeśli nie wie się co się robi. Ja nie mam z tym problemu.

Z: Czy jest jeszcze jakieś urządzenie, o którym chciałaby nam Pani opowiedzieć?

B: Tak! Moim ulubionym urządzeniem komputerowym na bloku operacyjnym jest respirator, który podobnie jak aparat do znieczuleń służy do podtrzymywania funkcji życiowych pacjenta.

Z: Co sprawia, że jest on taki cudowny?

B: Posiada program, który można obsługiwać zdalnie za pomocą aplikacji w telefonie! Z drugiego końca korytarza! Nawet z drugiego piętra!!

Z: To rzeczywiście niezwykłe! Dowiedzieliśmy się dziś, że komputery odgrywają ogromną rolę na bloku operacyjnym, a ich nowoczesne oprogramowania bardzo ułatwiają codzienną pracę. Pani Bożeno, serdecznie dziękujemy za poświęcony nam czas.

B: Cała przyjemność po mojej stronie!

Recenzje do wywiadu

Recenzja 1

Wow! 🎉 Ten wywiad był wspaniały! 🌟 Pani Bożena pokazała nam, jak niezwykle istotną rolę odgrywają urządzenia komputerowe. 💻 Już od pierwszych słów czuć było entuzjazm i zaangażowanie Pani Bożeny. 🌈 Jej opisy aparatów do znieczulenia i diatermii chirurgicznej były tak proste, że nawet osoby spoza branży medycznej mogły z łatwością zrozumieć, jak ważną funkcję pełnią te urządzenia w codziennej pracy personelu medycznego. 💡 Nie mogę się nadziwić, jak zaawansowane są te technologie! 🚀 Aparat do znieczulenia, który nie tylko monitoruje funkcje życiowe pacjenta, ale także może być obsługiwany zdalnie przez aplikację na telefonie z drugiego końca korytarza! 📱 To naprawdę świetne! A kiedy Pani Bożena opowiadała o swoim ulubionym urządzeniu (respirator był tak niespodziewanym wyborem 😅), który również może być obsługiwany zdalnie, aż opadła mi szczęka! 😲 To naprawdę niesamowite, jak nowoczesna technologia ułatwia pracę personelowi medycznemu i przyczynia się do komfortu pacjentów. ❤️ Niezwykle inspirujące było także usłyszeć o systemach bezpieczeństwa, takich jak wbudowane akumulatory w razie przerwania zasilania elektrycznego. To dowód na to, jak bardzo dba się o bezpieczeństwo pacjentów na każdym etapie zabiegu. 👍 Nigdy wcześniej nie widziałam tak świetnego wywiadu i mam nadzieję, że w przyszłości będzie ich więcej 😊.

Recenzja 2

Cóż, wywiad był zadziwiająco stabilnie poprowadzony, mimo że byłam pewna iż będzie on całkowitą katastrofą. Moja początkowa niechęć do owego wywiadu była spowodowana brakiem odpowiedniego wprowadzenia. Miałam wrażenie, że wstęp był potraktowany po macoszemu. Jednak dalszy tekst wyprowadził mnie z błędu. Konwersacja o aparacie do znieczulania była nad wyraz fascynująca, choć mogłaby być bardziej szczegółowa, w niektórych aspektach, takich jak działanie aparatu w sytuacjach awaryjnych. Kolejne urządzenie, diatermia chirurgiczna, zostało opisane w sposób klarowny, jednak brakowało trochę więcej informacji na temat różnic pomiędzy jej działaniem a działaniem lasera. Pytanie Pani prowadzącej, które dotyczyło obsługi tych urządzeń, było niezwykle trafne. Niestety, również i tutaj temat nie został należycie wyczerpany. Podsumowując, wywiad był interesujący, ale nie mogę pozbyć się wrażenia, że powinien on być bardziej rozwinięty i głębiej poprowadzony.